JĂłzef Bohdan DziekoĹski SÄdziwoj

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

post�powa�a ochmistrzyni. - S�dziwoj wita� si� z ubóstwion�.
35
- Przecie�, najdro�sza! doczeka�em ci� znowu, wi�c dzie� ten nie stracony, bo teraz ja �yj�
tylko, gdy ciebie widz�, reszta jest d�ugim, nudnym czekaniem wieczoru!
- Kochany - rzek�a Adela - ty si� tak nara�asz, ja dr��, aby to szcz�Scie zbyt pr�dko si� nie
rozchwia�o, Reudlin nas Sledzi! Przebacz, i� w tej chwili o tym do ciebie mówi�, ale serce
moje przysz�oS� ca�ym ci�arem tak ci�ko przywala, i� mimo ca�� walk�, dusza tylko nie-
szcz�Scie przeczuwa!
- Zaufaj mi, Adelo, i zapomnij o tych ciemnych przeczuciach. Tobie, kochane dzieci�, serce
dr�y tak l�kliwie w piersiach, jak pierzchliwa �ania, co w ka�dym st�pieniu po lesie s�yszy
mySliwca, chocia� ten spokojnie w domu spoczywa. Kiedy teraxniejszoS� nasza, na co mamy
blad� przysz�oS� bada�.
- TeraxniejszoS� - rzek�a smutnie dziewica - a ojciec mój! A to ukrywanie si�?...
- Jeszcze czas, jesteS wolna, uciekajmy; czegó� masz �a�owa�? Czy rodziny, która ci� dla
pieni�dzy i znaczenia poSwi�ca? Czy tych gmachów, w których tylko jesteS pierwsz� niewol-
nic�? Gdzie co chwila dr�e� musisz, aby fala wypadków nie zamieni�a waszej siedziby w ku-
p� gruzów, a was w dumnych �ebraków! Uciekajmy do mojej ojczyzny. Ja dziS nie ofiaruj�
ci ani bogactw, zbytku, ani honorów, ale ci dam spokojnoS�, swobod� i mi�oS� bez granic;
tam, wolni od k�opotów, �y� mo�em, tam mi�oS� raj nam otworzy!
- Najdro�szy, na jak�� mnie wystawiasz prób�, nie mów tak! W z�� godzin� mySl ta ci przy-
sz�a, nie wymagaj, abym s�uchaj�c ci� wpad�a w przepaS� poni�enia i wstydu!
- Ja czyta�am, mnie opowiadano, ja wierz� w to, �e mi�oS� nie jest wieczyst�, �e mi�oS� wa-
sza pr�dzej niknie od naszej; a gdyby tak si� sta�o, gdyby od ucieczki po��czonych mi�oS�
nasza znik�a, czy nie pomySla�byS sam, spojrzawszy na mnie oboj�tnie: to jest kobieta, która
opuSci�a ojczyzn�, wyrzek�a si� swego nazwiska, swojej rodziny, wzgardzi�a religi�, zdepta�a
wszystkie stosunki, aby dogodzi� chwilowej ��dzy i nami�tnoSci! - Czy nawet wtedy nie
pomySla�byS: ona, wyrzekaj�c si� w�asnego szcz�Scia, zagrodzi�a mi do szcz�Scia drog�!
Mo�e byS przekl�� chwil�, w której bym przysta�a na porzucenie tego zamku moich przod-
ków.
- O! masz s�usznoS�! jeszcze pora przypomina� mi, �e zwi�zek nasz jest wyst�pkiem. Trzeba
strzec si� Swiadków; ale jeSli tak jest, to zakryj to niebo, aby przysi�g naszych nie s�ysza�o,
aby gwiazdy nas nie b�ogos�awi�y, bo jutro mo�e do nich przylgn�� wyrzut krzywoprzysi�-
stwa.
- Drogi! tyS zawsze dziki, gwa�towny, moj� roztropnoS� i obaw� stracenia ci� karcisz tak
krwawo, ale zechciej pami�ta�, co nas rozdziela: religia, maj�tek, urodzenie! - to przepaS� do
przebycia - a ja taka s�aba!
- O, jak rozumnie! ta ch�odna rozwaga honor ci czyni! Gdy mnie wszystko pali, wre, gdy
ca�� przesz�oS� i przysz�oS� jak w szkle pal�cym w jedno zbijam ognisko, w t� jedn� chwil�
i w niej ca�y Swiat, niebo widz�! - Ty tak zimno rachujesz godziny i stosunki! - Stokro� prze-
kl�ty, kto tobie da� tyle rozs�dku.
- A wi�c widz� teraz - rzek�a Adela ze �zami - �e mi�oS� twoja nie jest mi�oSci�, ale sza�em,
który nie pyta o przysz�oS� i ofiary! - Gdy tutaj przychodz�, serce drga rozkosz�, rozumiem,
i� czerpn� pociechy, �e ty mnie natchniesz, wynajdziesz rad� do zwalczenia przeszkód, a ty...
- Adelo! p�aczesz? - zawo�a� padaj�c jej do nóg - to znowu ja teraz b�agam twej litoSci, two-
jego rozs�dku! Niechaj �zy twoje nie spadaj� na mnie, bo piek� jak roztopione �elazo! Ty nie
uwa�aj na te moje s�owa, ale rozkazuj mi! - To szatan mój, który cz�sto mnie unosi. To ten
36
sam szatan, który, gdy dzieckiem by�em, na szczyty wal�cych si� ruin, na najwy�sze d�by
i ska�y wdrapywa� mi si� kaza�; nad urwiska mnie wodzi� i z g��bi przepaSci do siebie n�ci�!
- Adelo! ten szatan nie opuSci� mnie teraz, tylko ty go na chwil� uSpi�aS, ale on czyha zdra-
dziecko na godzin�, w której by z sw� przekl�t� w�adz� na nowo wybuchn��. Nie odpychaj
mnie od siebie, bo jestem jako Samson twymi p�tami skr�powany, któremu czarownym na-
pojem odebrano si�� i tylko u nóg twoich spoczywa� pragn�!
- S�abe s�, o luby - rzek�a Adela - wi�zy r�k� kobiety splecione, i nie mam�e si� obawia� co
chwila, aby gwa�townoS� i nieopatrznoS� twoja ich nie rozerwa�y?
- Przysi�gam ci na Boga, którego duch piersi moje zapali�, i� sam nie wyrzekn� si� ciebie, po-
zostan� twoim niewolnikiem dopóki jedno tchnienie te twoje czarowne usta o�ywia� b�dzie!
- Nie przysi�gaj, ukochany - rzek�a smutno odwracaj�c si� dziewica - czy� los s�ucha naszych
przysi�g?
- Tak jest - z wzrastaj�cym zapa�em rzek� S�dziwoj - los mo�e nam by� pos�uszny, tylko ty
zechciej, a szcz�Scie u nóg twoich ukl�knie!
- Nie, nigdy! je�eli Bóg nas nie po��czy, mo�e nie prze�yj� tej chwili, ale nie ��daj, abym
z wyroków Najwy�szego si� wy�amywa�a.
- S�uchaj, Adelo! Ty dot�d nie rozumiesz mnie albo nie chcesz rozumie�, i nie zapomnienia,
ciemnoSci i wyrzutów dla ciebie ja pragn�, lecz chwa�y, jak nikt mo�e jeszcze, dla mojej ko-
chanki! - Od pocz�tku, kiedy czu� i mySle� zacz��em, nigdy nierad w teraxniejszoSci, niespo-
kojny, ogl�da�em si�, jakbym oczekiwa� kogoS, czu�em niezmiern� samotnoS� mojej duszy.
Z miernej zrodzony familii, wzdycha�em, marzy�em, chcia�em dobi� si� wy�szoSci, stan�� na
pierwszym szczeblu i w tym ogromnym szeregu liczb, które stanowi� ludzkoS�, wyskoczy�
na czo�o - inn�, szcz�Sliwsz� nada� twarz Swiatu!
- To by�y marzenia dziecinne!
- Wyrós�szy na m�odzie�ca pozna�em nauk� i spostrzeg�em, i� ona jedna jest w stanie otwo-
rzy� mi wrota do nowego �ycia. Ta nauka tajemna, o której tylu nawet w�tpi, ów klucz nad-
ziemskiej pot�gi, ja poSwi�ci�em jej �ycie i wszystkie jego rozkosze. Lecz im bardziej brn�-
�em, tym gmach ca�y wydawa� mi si� niezmierniejszym labiryntem. Ogrom jego przywala�
s�ab� mySl moj�, w tysi�cach kolumn tego gmachu, którego szczyt ukryty w ob�okach, b��ka-
�em si� niepewny. W poSrodku tej nauki, tej jedynej ��dzy mego �ycia, jeszcze mi kogoS bra-
k�o; serce by�o niespokojne, ciemno i martwo doko�a, wtedy spotka�em ciebie. Pami�tasz, raz
pierwszy w waszej pracowni, ojciec twój przywiód� was dla pokazania doSwiadcze�; spoj-
rza�em na ciebie i odt�d sta�aS si� duchem o�ywiaj�cym, Swiat�em moich biednych mySli.
Mi�oS� natchn�a nowe �ycie w moj� nauk� - ty sta�aS si� celem. Odt�d razem posiad�yScie
moje serce. Wsz�dzie widzia�em ciebie i tylko ciebie. Na krzepniej�cej pow�oce metalu za-
miast gwiazdy jutrzenki o�ywnego s�o�ca b�yszcza�y mi twoje xrenice; nieme i suche zagad-
ki odwiecznych r�kopismów szepta�y mi twoje imi� - to imi�, którego wdzi�k czarodziejski
natchnie mnie si�� geniusza i doprowadzi do zakl�tej bramy...
- Bo�e! - rzek�a dziewica - b�ogos�aw twoim marzeniom, lecz mimowolne niedowierzanie
zape�nia moje serce. Ojciec mój poSwi�ci� niema�o z�ota zwodniczym badaniom. A nawet,
gdybyS by� bliski celu, gdybyS zdoby� palm�, to mi coS wewn�trznie szepce, �e mi�oS� moja
p�tami, a nie skrzyd�em jest dla ciebie...
- Najdro�sza, nie w�tp na chwil�! Gdy namawia�em ci� do ucieczki, to z wiar�, i� wkrótce
wróc� do twego ojca, do twoich dumnych baronów, posiadaj�c tajemnic� zamieniania pod-
37
�ych metali na z�oto, zasypi� nim ich tarcze herbowe i ich przodków grobowce - a wszak�e
oni tego tylko pragn�! A gdyby i to nie wystarcza�o dla chciwoSci, to w jego r�ce z�o�y�bym
odwieczny sekret. A wtedy on móg�by niewyczerpanym potokiem zlewa� wszechmocnoS� na
ca�� ziemi�, bo z�oto w tym wieku zepsucia jest wszechmocnym! Ten wal�cy si� zamek na
ca�e Niemcy by zajaSnia� niewidzianym dot�d Swiat�em. On by móg� legiony mocarzy utrzy-
mywa� na swoim �o�dzie, �zy n�dzy na Smiech wesela, dum� i si�� na j�ki zgryzoty zamie-
nia�! Wola jego z�otymi strumieniami p�yn�aby w �y�y ludzkoSci, nowe dzie�a, nowe cuda
wywo�a�aby g�osz�c imi� jego do ko�ca wieków. - I có� mo�e cz�owiek wi�cej wymaga�? [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

razem.keep.pl

do ÂściÂągnięcia ^ download ^ pobieranie ^ pdf ^ ebook

Pokrewne