[ Pobierz całość w formacie PDF ]

(6), który by zadbał o wiarę chrześniaka. Gdy jednak takowe niebezpieczeństwo,
nie grozi, dopuszcza się na chrzestnych ludzi prostych, a to dlatego, że dzieci
rosną wśród katolików, zaś to wszystko, co należy do chrześcijańskiego życia i
wiary, znane jest wszystkim publicznie.
99
A chociaż nieochrzczony może udzielać chrztu, nie może jednak być
chrzestnym. Tak właśnie postanowił synod w Moguncji (7). A to dlatego, że jak
powiedziano (8), osoba chrzcząca jest nieodzownie konieczna do dokonania się
sakramentu, nie zaś osoba chrzestnego.
Na 2. Jak inne jest rodzenie cielesne, a inne duchowe, tak też i inne mają być
wychowania, stosownie do słów:  Szanowaliśmy naszych rodziców, którzy nas
karcili; tym bardziej będziemy ulegli Ojcu dusz, aby żyć (9). I dlatego, kto inny
winien być ojcem duchowym, a kto inny ojcem cielesnym, chyba że konieczność
wymaga czegoś innego.
Na 3. Jeśli jest wielu wychowawców, a niema głównego, w wychowaniu mogą
pojawić się rozdzwięki. I dlatego przy chrzcie powinien być jeden główny
chrzestny. Inni mogą być dopuszczeni jako pomocnicy.
Z A G A D N I E N I E 68
O PRZYJMUJCYCH CHRZEST
Z kolei będzie mowa o tych, którzy przyjmują chrzest. Nasuwa się tu dwanaście
pytań: 1. Czy wszyscy mają obowiązek przyjąć chrzest? 2. Czy ktoś może być
zbawiony bez chrztu? 3. Czy należy chrzest odkładać? 4. Czy należy chrzcić
grzeszników? 5. Czy ochrzczonym grzesznikom należy nakazać spełnianie
uczynków zadośćczyniących? 6. Czy wymagana jest spowiedz z grzechów? 7.
Czy ze strony chrzczonego wymagany jest zamiar? 8. Czy wymagana jest wiara?
9. Czy należy chrzcić dzieci? 10. Czy należy chrzcić dzieci żydów wbrew woli ich
rodziców? 11. Czy należy chrzcić dzieci w łonie matki? 12. Czy należy chrzcić
furiatów i umysłowo chorych?
A r t y k u ł 1
CZY WSZYSCY MAJ OBOWIZEK PRZYJ CHRZEST? /76/
Zdaje się, że nie wszyscy mają obowiązek przyjąć chrzest, bo:
1. Chrystus nie przyszedł ograniczyć ludziom drogi zbawienia. Atoli przed Jego
przyjściem ludzie mogli się zbawiać bez chrztu. A więc i po Jego przyjściu.
2. Jak się wydaje, chrzest został ustanowiony przede wszystkim jako środek
zaradczy na grzech pierworodny. Lecz ochrzczony nie ma już grzechu
pierworodnego; a skoro tak, to nie może go chyba przelać na potomstwo. Nie
należy więc chyba chrzcić dzieci ludzi ochrzczonych.
3. Chrzest jest po to, żeby człowiek otrzymał łaskę i przez nią odpuszczenie
grzechu. Ale tego bez chrztu dostępują ci, którzy zostali uświęceni w łonie matki.
A więc przynajmniej ci nie mają obowiązku przyjmowania chrztu.
100
W b r e w temu są słowa P. Jezusa:  Jeśli się ktoś nie naradzi z wody i z Ducha
Zwiętego, nie może wejść do królestwa Bożego (1). Zaś w dziele Kościelne
dogmaty czytamy:  Wierzymy, że tylko dla ochrzczonych jest otwarta droga
zbawienia (2).
O d p o w i e d z : Ludzie są obowiązani do tego, bez czego nie mogą osiągnąć
zbawienia. Otóż jest oczywiste, że nikt nie może osiągnąć zbawienia inaczej, jak
tylko przez Chrystusa. Wyrażają to słowa Apostoła:  Jak przestępstwo jednego
sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy
Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie (3). Po to
zaś udziela się chrztu, żeby odrodzić duchowo czlowieka, wcielić odrodzonego w
Chrystusa i uczynić Jego członkiem. Co właśnie wyrażają słowa Pawłowe:  Wy
wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w
Chrystusa (4). Jasno z tego wynika, że wszyscy ludzie są obowiązani do
przyjęcia chrztu i że bez niego nie moie być zbawienia dla ludzi.
Na 1. Nigdy, a więc także i przed przyjściem Chrystusa, ludzie nie mogli się
zbawić, o ile nie stali się członkami Chrystusa, gdyż jak piszą Dzieje:  Nie dano
ludziom żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni (5). Otóż
przed przyjściem Chrystusa ludzi wcielała Weń wiara w Jego przyjście, zaś jej
[cielesnym] znakiem, jak mówi Apostoł (6), było obrzezanie. Przed
ustanowieniem obrzezania, zdaniem Grzegorza (7), ludzi wcielała w Chrystusa
sama wiara połączona ze składaniem ofiar, którymi starodawni ojcowie ujawniali
swoją wiarę. Również i po przyjściu Chrystusa ludzi wciela w Chrystusa wiara,
stosownie do słów Apostola:  Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych
sercach (8). Otóż za pomocą innego znaku ujawnia się wiara w rzecz już obecną,
a innego w rzecz przyszłą, tak jak nie tymi samymi słowami oznacza się czas
terazniejszy, przeszły i przyszły. I dlatego, chociaż sam sakrament chrztu nie
zawsze był konieczny do zbawienia, jednakże wiara, której chrzest jest
sakramentem (9), zawsze była konieczna.
Na 2. Jak powiedziano w Drugiej Części (10), przez chrzest ludzie ochrzczeni
zostają odnowieni według ducha, natomiast ciało jest nadal jak dawniej podległe
grzechowi, stosownie do słów Apostoła:  Ciało wprawdzie umarło z powodu
grzechu, duch jednak jest pełen życia dzięki usprawiedliwieniu (11). Z czego
Augustyn wyciąga wniosek:  Nie wszystko, co jest w człowieku, zostaje usunięte
przez chrzest (12). Jest zaś oczywiste, że w rodzeniu cielesnym człowiek nie
rodzi według ducha ale według ciała. I dlatego dzieci ludzi ochrzczonych rodzą się
w grzechu pierworodnym, a więc potrzebują chrztu.
Na 3. Ci, którzy zostali uświęceni w łonie matki, otrzymują łaskę oczyszczającą [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • razem.keep.pl