[ Pobierz całość w formacie PDF ]

obraz B  barok
końcowe
którym jest
(2 pkt) wskazanie
kierunków
2 pkt
Inne, słuszne
wnioski bez
podania
kierunków
1 pkt
Próbny egzamin maturalny z historii sztuki 5
Poziom rozszerzony
CZ
Z

3.  DA
U%7łSZA WYPOWIEDy
NA WYBRANY TEMAT (10 pkt)
Zadanie 13. (10 pkt).
Temat 1
Na podstawie wybranych przez siebie 3-4 przykładów dzieł sztuki (innych, aniżeli
ilustracje z arkusza) odpowiedz na pytanie, czy barok jest bardziej kontynuacją
renesansu czy też jego opozycją.
Temat 2
Nowe sposoby ukazywania motywów mitologicznych w sztuce XVIII i XIX wieku 
omów temat na 4 wybranych przykładach dzieł.
Kryterium Uszczegółowienie kryterium Punktacja
1. 0-1
" Kompozycja pracy  właściwa struktura i
Konstrukcja
proporcje między poszczególnymi częściami
wypowiedzi i sposób
(graficznie i merytorycznie);
formułowania myśli
" logika wywodu, klarowność, interpretacja i
0-1
ocena zjawisk.
2.
Trafność przytoczonych 0-2
" Poprawność analizy formalnej wskazanej
przykładów i
liczby dzieł (dotyczy tylko trafnie dobranych
umiejętność ich
przykładów).
omówienia w związku z
" interpretacja treści  umiejętna, bogata,
tematem (sposób
obfitująca w skojarzenia, metafory i
werbalizowania wrażeń 0-2
porównania wskazanej liczby dzieł (dotyczy
wizualnych)
tylko trafnie dobranych przykładów).
3. 0-2
" Znajomość opisywanego okresu  ludzie,
Znajomość materiału
fakty, wydarzenia, daty, kierunki, style i
historyczno-
tendencje oraz ich wpływ na indywidualny
artystycznego
styl artysty.
4. Terminy i pojęcia 0-1
" Poprawność terminologiczna  przytaczanie
terminów z dziedziny historii sztuki (nazwy
stylów, kierunków, epok, terminy związane z
opisem dzieł architektury i sztuk
plastycznych itp.)
5. Język i styl 0-1
" estetyka języka i jego poprawność.
6 Próbny egzamin maturalny z historii sztuki
Poziom rozszerzony
Wyjaśnienie zasad oceniania wypracowania:
Konstrukcja wypowiedzi i sposób formułowania myśli
Każda praca pisemna powinna być napisana zgodnie z zasadą trójdzielności, to znaczy zawierać
wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Przy czym nie chodzi tylko o to, aby ta trójdzielność była pokazana
w sensie graficznym (akapity), ale także w sensie merytorycznym. Wstęp na przykład powinien
odnosić się do wybranego tematu, można w nim uzasadnić swój wybór, a także wyjaśnić, jak się temat
rozumie. Jeśli w temacie pojawiają się terminy z dziedziny historii sztuki  można też w tym miejscu
je wyjaśnić. We wstępie można też określić ramy czasowe tematu, przybliżyć epokę (jeśli temat
ogranicza się do jednej epoki) lub określić kierunki artystyczne, o których zdający zamierza pisać.
Wybór podanych możliwości powinien być uzależniony od formuły tematu. Jeśli zdający chce, aby
praca miała charakter eseju, we wstępie powinna być też postawiona teza.
Rozwinięcie stanowi główną i największą część wypracowania. W części tej należy odnieść się
już do konkretnych przykładów dzieł sztuki.
W zakończeniu powinny pojawić się wnioski (cząstkowe, które odnoszą się do zagadnień
poruszanych przez zdającego w rozwinięciu) lub całościowe podsumowanie tematu. Zakończenie jest
też miejscem, w którym można ująć własną ocenę zjawisk. Egzaminator będzie oceniał ich
poprawność, ale nie może oceniać za poglądy. Jeśli praca ma charakter trójdzielny w takim sensie,
zdający może otrzymać za nią 1 punkt.
Jeśli wywód jest logiczny i czytelny, zdający otrzyma dodatkowy punkt nawet, jeśli egzaminator
nie zgadza się z poglądami piszącego. W tej części będzie też oceniany sposób formułowania myśli.
Trafność przytoczonych przykładów i umiejętność ich omówienia w związku z tematem
W wypracowaniu zdający przytacza konkretne przykłady wyjaśniając je i omawiając szerzej
zgodnie z myślą przewodnią. W zależności od formuły tematu wykorzystuje tutaj wiedzę na temat
ikonografii i formy dzieła. Oczywiście nie chodzi tutaj o pełne analizy dzieł z pamięci, lecz te ich
aspekty, które nasuwają się w związku z tematem. Jeśli analizy formalne są poprawne, a zdający
dobiera przykłady szczególnie trafnie, może otrzymać za to maksymalnie 2 punkty. Również i wtedy,
kiedy wykazuje się bogatą i obfitującą w skojarzenia interpretacją treści dzieł  może otrzymać
2 punkty. W sumie za trafność przytoczonych przykładów, ich analizę i interpretację można więc
otrzymać 4 punkty. Pamiętać jednak należy, że nie będzie oceniane samo przytoczenie przykładu, lecz
jego szersze omówienie. Krótkie wypracowanie nie może bowiem być wyliczeniem przykładów.
W bardzo dobrym wypracowaniu powinno się omówić trzy do pięciu dzieł, ale oceniane będą przede
wszystkim te przykłady, które nie zostały wykorzystane w analizie formalnej w poprzedniej części
Arkusza. Do przykładów z analizy porównawczej można się jednak odnieść, jeżeli temat to
umożliwia.
Niektóre tematy są tak sformułowane, że pozornie wydaje się, że przytoczone przykłady
powinno się omawiać wyłącznie od strony formalnej (na przykład drugi z zaproponowanych
tematów). Pamiętać jednak należy, że środki artystyczne często podkreślają tematykę dzieła, a więc
i w takim wypracowaniu można powiązać formę z treścią, a przynajmniej odnieść się do niej.
Podobnie jest w przypadku odwrotnym, kiedy temat dotyczy na przykład określonego gatunku
(pierwszy z zaproponowanych tematów, w którym zdający ma opisać wizerunek dziecka w epoce
Młodej Polski). Każdy z artystów malujących dzieci ukazywał to w sobie właściwy sposób, sięgając
po różne środki artystyczne. Stąd uniwersalność tego kryterium.
Znajomość materiału historyczno-artystycznego
W każdym wypracowaniu zdający wykazuje się słabszą lub lepszą znajomością opisywanego
okresu. Opisuje wydarzenia artystyczne, wymienia daty związane z tymi wydarzeniami, wymienia też
nazwiska twórców. Niektórzy piszący potrafią też powiązać indywidualny styl twórcy z wpływem
epoki i środowiska. Każdy taki fakt będzie przez egzaminatora zauważany. Jeśli w pracy zdającego
pojawi się przynajmniej 8-10 informacji tego typu, zdający może otrzymać za to 2 punkty. Jeśli ich
liczba będzie się ograniczać do 5-7  zdającemu będzie przyznany jeden punkt. Aby jednak nie
oceniać podwójnie za te same fakty, nie będą w to wliczane nazwiska artystów wymieniane przy
omawianych szerzej przykładach.
Próbny egzamin maturalny z historii sztuki 7
Poziom rozszerzony
Terminy i pojęcia
Każdy piszący używa w swoim wypracowaniu różnych terminów i pojęć (nazwy kierunków, stylów,
epok, terminy odnoszące się do formy dzieł sztuki lub ich treści. Jeżeli zdający posługuje się
swobodnie terminologią artystyczną, uzyska w tym miejscu 1 punkt.
Język i styl
W tym punkcie oceniana będzie poprawność stylistyczna i gramatyczna. Jeśli w pracy zdającego nie
będzie błędów ortograficznych, a składnia będzie w miarę poprawna  zdający może otrzymać
dodatkowy 1 punkt. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

razem.keep.pl