[ Pobierz całość w formacie PDF ]

im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie (Mt 19,14; por. Ak 18,15-16);  Kto
przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje (Mk 9,37);  Jeśli się nie odmienicie i nie
staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego (Mt 18,3);  Kto się więc uniży jak dziec-
ko, ten jest największy w królestwie niebieskim (Mt 18,4);  Lecz kto by się stał powodem grzechu dla
jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i uto-
pić go w głębi morza (Mt 18,6);  Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem
powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie
(Mt 18,10). Kościół odnawia więc swoje zaangażowanie, by ukazać miłość i troskę, którą sam Chrystus
okazał dzieciom (por. konst. Lumen gentium, 11; konst. Gaudium et spes, 48; 50).
76. e) Popularność podróży i częstsze kontakty między ludzmi reprezentującymi różne wyznania, jak
również znaczący rozwój dialogu międzyreligijnego, zachęciły Kościół do większego uświadomienia
sobie wielorakich i tajemniczych dróg Bożych (dekl. Nostra aetate, 1-2) oraz jego misji w tym środowi-
sku.
77. Rozwój eklezjologii komunii i teologii nadziei, dowartościowanie miłosierdzia Bożego, wraz z
odnowionym zainteresowaniem dobrobytem dzieci i rosnącą świadomością, w jaki sposób Duch Zwięty
działa w życiu każdego człowieka  w tylko Bogu znany sposób (konst. Gaudium et spes, 22), wszystkie
te elementy, które charakteryzują epokę nowożytną, przyczyniają się do tworzenia nowego kontekstu dla
przeanalizowania naszego zagadnienia. Mogłaby to być opatrznościowa chwila na takie podsumowanie.
Za pośrednictwem łaski Ducha Zwiętego Kościół, angażując się w dzisiejszym świecie, osiągnął głębsze
zrozumienie objawienia Bożego, dzięki czemu na zagadnienie może zostać rzucone nowe światło.
78. Nasze refleksje i nasz dokument sytuują się w obszarze nadziei. Dzisiejszy Kościół odpowiada na
znaki naszych czasów z odnowioną nadzieją w stosunku do świata w ogóle i ze szczególnym odniesie-
niem do zagadnienia dzieci, które umierają bez chrztu105. Musimy tu i teraz uzasadnić tę nadzieję (por.
1P 3,15). W ostatnich pięćdziesięciu latach Urząd Nauczycielski Kościoła wykazał się rosnącą otwarto-
ścią wobec możliwości zbawienia dzieci nieochrzczonych, a sensus fidelium wydaje się rozwijać w tym
samym kierunku. Chrześcijanie stale doświadczają, a szczególnie mocno w liturgii, zwycięstwa Chrystu-
sa nad grzechem i śmiercią106, nieskończonego miłosierdzia Bożego i komunii miłości świętych w niebie,
a to wszystko umacnia naszą nadzieję. W liturgii nieustannie odnawia się nadzieja, która jest w nas i którą
mamy głosić i wyjaśniać. Na podstawie tego doświadczenia nadziei można teraz zaprezentować różne
rozważania.
79. Trzeba jasno powiedzieć, że Kościół nie ma pewnego poznania odnośnie do zbawienia dzieci, któ-
re umierają bez chrztu. Zna i czci chwałę Zwiętych Młodzianków, ale los dzieci nieochrzczonych nie zo-
stał nam objawiony, i Kościół naucza i ocenia tylko w odniesieniu do tego, co zostało objawione. Jednak-
że to, co wiemy o Bogu, Chrystusie i Kościele, dostarcza nam racji do żywienia nadziei na ich zbawienie,
jak teraz zostanie wyjaśnione.
3.2. Miłosierna filantropia Boga
80. Bóg jest bogaty w miłosierdzie  dives in misericordia (Ef 2,4). Liturgia bizantyńska często
uwielbia filantropię Boga. Bóg jest  miłośnikiem ludzi 107. Oprócz zamysłu miłości Bożej, objawionego
104
Por. takie wydarzenia jak Live Aid (1985r.) i Live 8 (2005r.).
105
Por. KKK 1261.
106
 Chrystus powstał z martwych, podeptał śmierć swoją śmiercią, a zmarłym w grobach dał życie (troparion Wielkanocy w
liturgii bizantyńskiej). W tradycji bizantyńskiej ten werset paschalny jest śpiewany wielokrotnie każdego dnia okresu wielka-
nocnego. Jest więc głównym hymnem paschalnym.
107
We wszystkich swoich celebracjach i ceremoniach liturgia bizantyńska uwielbia miłosierną miłość Boga:  Ponieważ Ty
jesteś Bogiem miłosiernym i miłującym ludzi, my uwielbiamy Ciebie, Ojcze, Synu, Duchu Zwięty, teraz i zawsze, i na wieki
wieków .
24
teraz przez Ducha, nasza wyobraznia sięga dalej: tym, co  przygotował Bóg tym, którzy go miłują , jest
 to, czego ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć (1Kor 2,9-
10, który cytuje Iz 64,4). Ci, którzy opłakują los dzieci umierających bez chrztu, przede wszystkim rodzi-
ce, często są ludzmi, którzy kochają Boga i powinni być pocieszeni tymi słowami. Można tu poczynić
szczególnie następujące uwagi:
81. a) Aaska Boga dosięga każdego człowieka, a Jego opatrzność obejmuje wszystkich. Sobór Waty-
kański II naucza, że Bóg nie odmawia  pomocy koniecznej do zbawienia tym, którzy bez własnej winy
nie doszli jeszcze do bezpośredniego poznania Boga, ale  z pomocą łaski   prowadzą uczciwe życie .
Bóg oświeca każdego człowieka,  aby ostatecznie miał życie (por. konst. Lumen gentium, 16). Dalej jest
powiedziane, że łaska  w sposób niewidzialny działa w sercach wszystkich ludzi dobrej woli (konst.
Gaudium et spes, 22). Te słowa odnoszą się bezpośrednio do tych, którzy osiągnęli wiek używania rozu-
mu i podejmują odpowiedzialne decyzje, ale trudno byłoby stwierdzić, że nie odnoszą się także do dzieci.
Szczególnie następujące stwierdzenie wydaje się mieć prawdziwie uniwersalne odniesienie:  Skoro bo-
wiem Chrystus umarł za wszystkich i skoro ostateczne powołanie człowieka jest w istocie jedno, miano-
wicie Boskie [cumque vocatio hominis ultima revera una sit, scilicet divina], powinniśmy utrzymywać,
że Duch Zwięty wszystkim daje możliwość uczestniczenia w tym misterium paschalnym w tylko Bogu
znany sposób (konst. Gaudium et spes, 22). To głębokie stwierdzenie Soboru Watykańskiego II prowa-
dzi nas do centrum planu miłości Trójcy Przenajświętszej i podkreśla, jak plan Boży przekracza ludzkie
rozumienie.
82. b) Bóg nie domaga się od nas rzeczy niemożliwych108. Ponadto moc Boża nie ogranicza się do sa- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • razem.keep.pl