[ Pobierz całość w formacie PDF ]

otrzymała ona od władz niemieckich odszkodowanie w wysokości tylko 3,5 tys. dol. Jednak inne żydowskie ofiary
(z których wiele faktycznie nie było ofiarami) otrzymały od Niemiec dożywotnie renty o łącznej wartości sięgającej
setek tysięcy dolarów. Pieniądze przekazane Konferencji Roszczeniowej były przeznaczone właśnie dla tych
żydowskich ofiar, które wcześniej otrzymały tylko minimalne odszkodowania.
Właśnie dlatego niemieckie władze zabiegały o zawarcie w porozumieniu z Konferencją Roszczeniową
wyraznego zapisu, że pieniądze otrzymają wyłącznie żydowskie ofiary, którym niemieckie sądy przyznały
nieadekwatne rekompensaty lub nie przyznały ich wcale. Konferencja Roszczeniowa zareagowała jednak obu-
rzeniem, że Niemcy kwestionują jej dobrą wiarę. Z kolei już po wynegocjowaniu porozumienia Konferencja
Roszczeniowa wydała oświadczenie dla prasy, w którym podkreślono, że pieniądze będą przeznaczone dla
 żydowskich prześladowanych przez hitlerowski reżim, którym nie zapewnią zadośćuczynienia istniejące lub
proponowane regulacje prawne". Ostateczna wersja porozumienia zobowiązywała Konferencję Roszczeniową do
wykorzystania pieniędzy na  pomoc, rehabilitację i przesiedlenie żydowskich ofiar".
Konferencja Roszczeniowa natychmiast unieważniła porozumienie. Bezceremonialnie naruszając jego
postanowienia, przeznaczyła pieniądze nie na rehabilitację żydowskich ofiar, lecz na rehabilitację żydowskich
społeczności. Przyjęta przez nią zasada postępowania wręcz zabroniła wykorzystania pieniędzy  na bezpośrednie
wypłaty osobom indywidualnym". Jednakże, zawsze pamiętając o własnych interesach, Konferencja Roszczeniowa
zrobiła wyjątek dla dwóch kategorii ofiar: indywidualne odszkodowania dostali rabini i  wybitni żydowscy
przywódcy". Organizacje wchodzące w skład Konferencji Roszczeniowej zużyły większość pieniędzy na
sfinansowanie swych priorytetowych przedsięwzięć. Rzeczywiste żydowskie ofiary jeśli cokolwiek zyskały, to
albo pośrednio, albo przypadkiem.9 Wielkie kwoty skierowano okrężnymi drogami do żydowskich społeczności w
świecie arabskim oraz by ułatwić %7łydom emigrację z Europy Wschodniej.10 Finansowano także takie kulturalne
projekty, jak muzea holokaustu, uniwersyteckie katedry studiów nad holokaustem czy popisowy program instytutu
Yad Vashem honorowania  sprawiedliwych gojów".
W ostatnich latach Konferencja Roszczeniowa usiłowała przejąć na terenie byłej Niemieckiej Republiki
Demokratycznej zde-nacjonalizowane żydowskie nieruchomości, które warte są setki milionów dolarów i
prawowicie należą się żyjącym spadkobiercom dawnych właścicieli. Gdy jednak Konferencja została przez
oszukanych %7łydów zaatakowana za to i inne nadużycia, rabin Arthur Hertzberg obrzucił klątwą obie strony,
szydząc, że  tu nie chodzi o zadośćuczynienie, to jest walka o pieniądze"." Gdy Niemcy albo Szwajcarzy
odmawiają płacenia odszkodowań, niebiosa nie pomieszczą słusznego oburzenia amerykańskich organizacji
żydowskich. Ale gdy żydowskie elity okradają żydowskie ofiary, problemów etycznych nikt nie podnosi: chodzi
przecież tylko o pieniądze.
Chociaż moja matka otrzymała rekompensatę w wysokości tylko 3,5 tyś. dol., inni zaangażowani w proces
odszkodowawczy zyskali całkiem sporo. Jak wynika z doniesień prasowych, roczna pensja Saula Kagana,
wieloletniego dyrektora Konferencji Roszczeniowej, wynosi 105 tys. dol. W przerwach w pełnieniu tej funkcji,
Kagan kierował jednym z nowojorskich banków i został skazany za 33 wykroczenia, polegające na umyślnym
sprzeniewierzeniu funduszy i kredytów. Wyrok został unieważniony dopiero po wielu apelacjach.) Alfonse
D'Amato, były senator z Nowego Jorku, zajmuje się mediacją w sprawach zbiorowych pozwów ofiar holokaustu
przeciwko niemieckim i austriackim bankom, licząc sobie po 350 dol. za godzinę, plus wydatki. W ciągu
pierwszych sześciu miesięcy tej działalności D'Amato zarobił 103 tys. dol.
Wcześniej Wiesel publicznie wychwalał go za  wrażliwość wobec żydowskich cierpień". Lawrence
Eagleburger, sekretarz stanu w administracji prezydenta George'a Busha seniora, zarabia rocznie 300 tys. dol. jako
przewodniczący Międzynarodowej Komisji d/s Roszczeń Ubezpieczeniowych z Czasów Holokaustu (International
Commission On Holocaust-Era Insurance Claims). Zdaniem Elana Steinberga ze Zwiatowego Kongresu %7łydów,
 ile by nie zarabiał, to i tak jest to dla nas bardzo korzystne". Kagan w 12 dni, Eagleburger w 4 dni, a D'Amato w
10 godzin zarabiają tyle, ile moja matka dostała za cierpienie hitlerowskich prześladowań przez sześć lat.12
Wyróżnienie dla najbardziej przedsiębiorczego paskarza w holokaustowym biznesie należy się jednak
niewątpliwie Kennethovi Bialkinowi. Ten od dawna prominentny przywódca %7łydów amerykańskich kierował ADL
i przewodniczył Konferencji Prezesów Głównych Amerykańskich Organizacji %7łydowskich. Ostatnio, za ponoć
 bardzo wysokie honorarium", Bialkin reprezentuje firmę ubezpieczeniową  Generali" w negocjacjach, których
stroną przeciwną jest komisja kierowana przez Eagleburgera.13
31
 Przedsiębiorstwo holokaust" stało się w ostatnich latach ordynarnym procederem wyłudzania. Reprezentując
jakoby wszystkich %7łydów, tak żywych jak martwych, na terenie całej Europy występuje ono z roszczeniami wobec
mienia utraconego przez %7łydów w wyniku holokaustu. Słusznie ochrzczone mianem  ostatniego rozdziału
holokaustu", wyłudza pieniądze zarówno od poszczególnych państw europejskich, jak też od tych %7łydów, którzy
mają prawny tytuł do występowania z roszczeniami. Pierwszym obiektem ataku  przedsiębiorstwa holokaust" stała
się Szwajcaria. Najpierw omówię tu postawione Szwajcarom zarzuty, a następnie zajmę się dowodami
świadczącymi, że wiele z tych oskarżeń było kłamliwych i że bardziej stosują się one do tych, którzy je wysunęli,
niż do tych, przeciwko którym zostały skierowane.
Z okazji 50 rocznicy zakończenia II wojny światowej prezydent Szwajcarii oficjalnie przeprosił, w maju 1995
r., za odmówienie %7łydom schronienia podczas holokaustu.14 Mniej więcej w tym samym czasie ponownie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • razem.keep.pl