[ Pobierz całość w formacie PDF ]

biec. Lecz przecie\
widok trzech panów i dwóch pań pędzących na stary cmentarz musiałby
obudzić ogólne zainteresowanie przechodniów.
Szliśmy więc powoli, statecznie, jak turyści, którzy wybrali się, aby obejrzeć jeden z zabyt-
ków starej Pragi.
Była godzina szesnasta trzydzieści, gdy wkroczyliśmy na Stary Hrzbitov i ście\
ką wśród gro-
bów i kamiennych tablic zawędrowali do tumby wielkiego mędrca.
  A jeÅ›li umrÄ™, przyjdziecie do mego grobu  szeptaÅ‚a LudmiÅ‚a.  Tak reb Löwe po-
wiedział do czarnoksię\
ników. I oto przyszli. Przynieśli dwie połówki tego samego tali-
zmanu. U grobu Löwego zostawili je i czekali na znak od zmarÅ‚ego...
 Lecz \
adnego znaku nie było  podjęła wątek Helenka.  Wówczas powinni byli za-
cząć się niecierpliwić i niepokoić, rozglądać dookoła...
Teraz ja podchwyciłem ten sam wątek.
 Niepokój, zniecierpliwienie, rozglÄ…danie siÄ™ magów... to wszystko chyba reb Löwe
przewidział, planując miejsce ukrycia klejnotów. Miał te\
prawo sądzić, \
e któryś z magów
dość szybko odkryje fakt, \
e rysunek na talizmanie jest identyczny z płaskorzez
bÄ… na sÄ…sied-
nim grobowcu. Oczywiście pod warunkiem, \
e reb Löwe jeszcze za swego \
ycia wiedział,
gdzie będzie znajdował się jego własny grób.
 SÄ…dzÄ™, \
e znał miejsce, gdzie będzie pochowany stwierdził pan Dohnal.  Ludzie w
dawnych wiekach, a zresztÄ… niekiedy i dzisiaj, wykupujÄ… jeszcze za \
ycia miejsce na
cmentarzu. W tym przypadku reb Löwe zapewne chciaÅ‚ le\
eć w pobli\
u swej pierwszej \
ony
Chawy.
I ja tak sądzę. Miał on te\
prawo myśleć, \
e obydwu magów zainteresuje napis na grobowcu
jego \
ony, poniewa\
rysunek na talizmanie i płaskorzez
ba na grobowcu były identyczne.
Obydwaj magowie znali hebrajski, studiowali przecie\
kabałę.
I spojrzałem pytająco na pannę Helenkę. Ona te\
znała hebrajski, mogła nam odczytać
napis na grobowcu.
  Bchachmat haber tymca ewen iekara whamchir ein lszaer  sylabizowała.
Smith a\
przestępował z nogi na nogę.
 Co znaczą te słowa, proszę pani? Co one znaczą?  niecierpliwił się.
 Chwileczkę, chwileczkę...  mruczała Helenka szukając w pamięci słów hebrajskich. 
Ju\
wiem. To znaczy:  U studni mądrości znajdziesz klejnot nieoceniony .
Zapadła cisza. Wszyscy zdawaliśmy sobie sprawę, \
e jesteśmy o krok od ujawnienia prawdy.
Lecz jednocześnie ogarnęło nas rozczarowanie. Spodziewaliśmy się jakichś wyraz
nych
wskazówek, a tymczasem usłyszeliśmy słowa, które były jeszcze jedną zagadką.
Pierwszy zabrał głos pan Dohnal powtarzając zdanie z nagrobka Chawy:
  U studni mądrości znajdziesz klejnot nieoceniony . No có\
, moi drodzy. Nie wiem, jak
wy, ale ja nie znajduję w tych słowach klucza do tajemnicy. To piękne zdanie wyryte zostało
na nagrobku \
ony wielkiego mędrca, nale\
y przypuszczać, \
e on był autorem tej maksymy.
Tkwiąc przez całe swoje \
ycie w mÄ…drych ksiÄ™gach, reb Löwe byÅ‚ przekonany, \
e mądrość
jest najwy\
szą wartością, czymś najdrogocenniejszym. I to swoje przekonanie wyraził.
Spojrzałem na dyrektora Marczaka. Ten mrugał oczami, jakby wysilając cały swój mózg dla
zgłębienia pięknego zdania.
Zerknąłem na Helenkę. I dostrzegłem jej wzrok na sobie. Patrzyła na mnie z nadzieją, \
e
powiem coś, co wszystkim nagle rozjaśni w głowach. Schlebiała mi ta jej wiara, czułem się
jednak bezradny, tak jak i oni.
Mój mózg pracował bardzo intensywnie. Ciało moje ogarnęło lekkie dr\
enie. Tak zawsze re-
agowałem, gdy wydawało mi się, \
e jestem na właściwym tropie. Stokroć szybciej ni\
na fil-
mie przesuwały się w mej pamięci strzępki jakichś zdań, obrazów, spostrze\
eń, skojarzeń...
 Pozwólcie mi pomyśleć  szepnąłem i przyło\
yłem dłoń do czoła, jakby chcąc uspokoić
myśli.
 Tak jest, pozwólcie mu pomyśleć  zarządził dyrektor Marczak.
Mruczałem do siebie, a oni słuchali tego mruczenia z zapartym tchem:
 Kelley i Katz przyszli do Löwego, aby ukryÅ‚ ich wspólny majÄ…tek. Chcieli tak\
e otrzymać
gwarancjÄ™, \
e klejnoty nie zostanÄ… wydane tylko jednemu z nich, ale odbiorÄ… je obydwaj.
Było to łatwe i proste w przypadku, gdyby przyszli obydwaj za \
ycia Löwego. Lecz przecie\

ró\
nie się mogło zdarzyć, nikt z nich nie wiedział, jak potoczą się ich losy i kiedy będą mo-
gli zgÅ‚osić siÄ™ razem po swój skarb. W tej sytuacji Löwe musiaÅ‚ wybrać takie miejsce, które
obydwaj magowie potrafiliby sami odszukać nawet wówczas, gdyby on ju\
nie \
ył... Gdyby
woreczek z klejnotami miał schować kapitan statku, jakiś korsarz czy ktoś w tym rodzaju,
wyrysowałby mapę miejsca ukrycia skarbu, zarys lądu czy wyspy. Oznaczyłby dokładnie
strony świata, naniósłby na mapę punkty orientacyjne, wyliczył w stopach odległość tych
punktów od miejsca ukrycia skarbu. Ale zarówno reb Löwe, jak Kelley i Katz, byli czarno-
ksiÄ™\
nikami. O tym wciÄ…\
nale\
y pamiÄ™tać. Bo o tym na pewno myÅ›laÅ‚ Löwe wybierajÄ…c [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

razem.keep.pl